یک شعر فوق‌العاده تقدیم به شوما:

در هیئت هوا

دائم مراقبتم می‌کند

او هست

هرجا هوا که هست

نه می‌گریزم می‌خواهم

نه می‌توانم بگریزم

ناچار در هوای او هرچیز

مثل هوا زیبا می‌گردد

من شکل حرف خودم می‌شوم

گل شکل عطر خودش

و او ست دوست

وقتی هوا مجسمه‌ای از

            او ست.

یدالله رویایی- لبریخته‌ها